Rozdział 64 - Kropla

W ostatnich komentarzach pewien anonim zadał mi bardzo celne pytanie: co to są posuwisto-fryktyczne ruchy?

Otóż, to określenie to mój ogromny błąd, który popełniłam, gubiąc się w definicji. Więc:

ruchy posuwisto-zwrotne (w stosunku płciowym) to inaczej ruchy frykcyjne, które ja niechcący przekształciłam w fryktyczne, a potem posuwisto-fryktyczne. Sama miałam niezły ubaw, jak to dzięki mojemu czytelnikowi zauważyłam :D

Dziękuję bardzo za zwrócenie uwagi!

A błąd już poprawiłam. Jeśli będziecie mieli jakieś problemy ze zrozumieniem tekstu lub zauważycie jakiś błąd, proszę śmiało powiadamiać, to mi bardzo pomaga w rozwijaniu opowiadania.

Rozdział 64 Kropla

Zdrętwiałe ciało wymaga od mózgu więcej impulsów ruchowych niż wypoczęte. Nawet we śnie człowiek jest zmuszony takowe wykonywać. Kiedy na zegarze wybiła godzina siódma piętnaście, nadszedł najwyższy czas, by takowy ruch wykonać. Jasnobrązowa podłoga zatrzeszczała, a zawtórowały jej zastojowe kości. Do tej melodii dołączył jęk, będący skutkiem pulsującego bólu.

Adam obudził się. Otworzył oczy, krzywiąc swe oblicze. Leżał na wznak na zimnej podłodze. Był całkowicie nagi. Koc, którym okrył się wczoraj, zniknął. Podłoga? Koc...? Tommy! W jego oczach odbił się strach. Szybko odwrócił głowę w bok, jego spojrzenie złagodniało. Ujrzał drobnego blondwłosego mężczyznę pogrążonego w sennym spokoju. Leżał bokiem skulony na twardej podłodze, zaplątany w grubym kocu, a za poduszkę służyło mu własne ramię. Jesteś tu. Adam powoli przewrócił się na bok. Z trudem przybrał taką samą pozycję jak Ratliff, ale przyjął ją, by móc upajać się jego pięknym widokiem. Do pełni szczęścia zabrakło mu obrazu twarzy, którą wiecznie skrywały długie kosmyki włosów opadające z czoła.

Mój mały rockman. Adam odsłonił słodkie oblicze ukochanego i zobaczył jeszcze cudowniejszy widok – Tommy Joe uśmiechał się przez sen. Zapewne śnisz o czymś cudownym. Tak bardzo chciałbym być częścią twoich sennych marzeń... Cóż, mogę tylko dziękować Bogu, że mogę napawać się widokiem takiego ciebie: śpiącego, nie przejmującego się niczym prócz błogiego snu. Lambert wyciągnął rękę, by ponownie ogarnąć blondynowi niesforne włosy z twarzy. Zatrzymał jednak rękę w połowie drogi. Zaczęło mu przeszkadzać, że Tom śpi właśnie w tym miejscu. Jego ukochany powinien mieć przecież to, co najlepsze – być otulony w najdelikatniejszą pościel, opierać głowę na milionach poduszek. Adam zapragnął być jedną z takowych. Powinien trzymać Ratliffa w ramionach. Jego ciało powinno wyczuwać każdy nawet najdrobniejszy ruch muzyka. Zamiast tego wpatrywał się w mężczyznę jak przechodzień w witrynę markowego sklepu. Wykrzesał z siebie całą energię, by zmienić ten stan rzeczy.

Adam podniósł się na rękach i uklęknął przy śpiącym gitarzyście na kolanach. Następnie ostrożnie i z prawdziwym wyczuciem wziął go na ręce. Tommy Joe był bezwładny – sen ogarnął całe jego ciało, blokując wszystkie impulsy ruchowe. Jego mózg był zajęty czymś innym: nierealnym światem wykreowanym przez wyobraźnię. Lambert wstał, a w jego kolanach coś głośno przeskoczyło. Przeklął w duchu swoje ciało za tak niedyskretne zachowanie. Potem zaniósł Tommy'ego tam, gdzie według bruneta było jego miejsce. Ogromne łoże zajęła drobna postać o alabastrowej cerze – wciąż była zawinięta w koc, który miejscami odsłaniał fragmenty ponętnego ciała. Piosenkarz zadbał i o to. Ułożył ostrożnie kochanka na miękkim materacu, a potem dołączył do niego, okrywając ich obu śnieżnobiałą kołdrą. Przygarnął do siebie kruchą istotę, która była całym jego światem, a ta chciwie wyciągnęła ręce w jego stronę i oplotła dłońmi większe ciało. Dopiero teraz Adam mógł spokojnie zasnąć. Teraz już mi nie uciekniesz. Trzymam cię przy sobie i nie puszczę. Brunet poczuł w tej chwili dopadający go sen. Ziewnął krótko, a ziewnięcie to zakończył pocałunkiem: schował wargi w puszystych blond włosach i odcisnął je pośród nich. Wtedy to zamknął oczy i ponownie zapadł w sen. Sen o wiele głębszy niż ten, z którego się zbudził.

***

Blask wypełnił źrenice okolone brązowymi tęczówkami około południa. Tommy Joe przetarł oczy, a potem całą twarz, by jakoś powrócić do rzeczywistości. Powrót ten okazał się boleśniejszy niż poranek na kacu. Wszystkie mięśnie pulsowały w jednym rytmie, dając o sobie znać poprzez ból. Gitarzysta poczuł szpilki wbijające się w jego ciało, kiedy po raz pierwszy poruszył rękoma. Pragnienie dojścia do ładu z własnym ciałem okazało się silniejsze niż działanie naturalnej akupunktury. Odkleił się od czegoś ciepłego i usiadł na łóżku. Otworzył oczy i zaczekał, aż obraz, który zobaczył, stanie się mniej rozmazany: bardziej wyrazisty, a jego elementy rozpoznawalne.

Pokój... Moja sypialnia, ale... Czemu jestem w łóżku? Ratliff podrapał się po głowie, pusząc tym samym swoje wystarczająco już rozwichrzone włosy. Przypomniał sobie ostatnią noc, kiedy jego wzrok natrafił na zmarszczoną pościel po swojej lewej stronie – obok niego wypiętrzyło się małe pasmo górskie, które rosło w stronę wezgłowia łóżka. Z zadowoleniem spojrzał na poduszkę. Nachylił się w jej stronę i zaczął obserwować. Czy to twoja sprawka?

Znajomy brunet słodko spał. Jego porozrzucane włosy lśniły, a rozchylone usta drgały lekko pod wpływem wypuszczanego ze spokojem powietrza. Tommy nie chciał mu przeszkadzać. Obdarował mężczyznę subtelnym pocałunkiem w policzek i zajął się sobą. Powrócił do pozycji siedzącej i wyprostował się. Wyciągnął ręce, by rozruszać zastojałe kości. Usłyszał i poczuł ciche strzyknięcia. Odetchnął ciężko, czując nieznośne mrowienie. Jego powodem była ubiegła noc, ale nie mógł oskarżyć Adama o swój ból. To była najwspanialsza noc mojego życia. Nigdy nie czułem takiego czegoś. Takiego... Pożądania. Przebiegła mu przez głowę myśl, że jeszcze nigdy nie oddał się komuś z taką pasją. Przyjemność odczuwana przy kobiecie była jak zadowalanie się zaledwie jedną kostką czekolady. A wczoraj... Pochłonął ją całą i zlizał z palców resztki. Z mężczyzną jest zupełnie inaczej. Jest o wiele lepiej! Podobało mu się, że może nie tylko dawać, ale też przyjmować rozkosz. Poczuł ją w sobie, a ona eksplodowała w nim jak granat bez zawleczki. To było wspaniałe. Chociaż na początku bolało i boli do teraz, chciałbym poczuć to jeszcze raz. Chciałbym, żeby... Adam? Poczuł na sobie dotyk bardzo delikatny i bardzo subtelny. Obce palce wspinały się po pojedynczych kręgach jego kręgosłupa. To było przyjemne, dlatego się nie odwrócił.

- Jak się czujesz? - Usłyszał pytanie. Pogodny głos czule połechtał jego zmysły, a sam blondyn pozwolił zadziałać swojej wyobraźni.

Jak prawdziwy kochanek. Prawdziwie kochający. Czuły i troskliwy. Obudziłeś się i, zamiast rozkoszować się porankiem, troszczysz się o mnie. Zacznijmy ten dzień razem. Chociaż tyle mogę ci dać. Jak się czuję?

- Jestem obolały. - Tommy Joe położył się bokiem na łóżku i uchwycił spojrzenie Lamberta, który posmutniał z powodu usłyszanych słów. - I... Szczęśliwy... - Za chwilę zobaczył promienny uśmiech, który rozświetlił pociągające oblicze. - ...i ciągle jestem lepki od potu. Zapomniałem przez ciebie wziąć prysznic.

- Haha. - Zaśmiał się brunet i wyciągnął się na łóżku. - Ja też muszę się umyć. Ten deszcz i pot, i... O cholera. - Mruknął do siebie. Spojrzał przestraszony na chłopaka, który posłał mu pytające spojrzenie. - Nie zabezpieczyliśmy się. - Zauważył i usiadł na łóżku. Gitarzysta zrobił to samo, ale nadal nie wiedział, dlaczego Adam tak się przeraził.

- Przecież jesteśmy facetami. Nie zajdę w ciążę, bo nie założyłeś gumki. - Powiedział żartobliwie i już zamierzał położyć rękę na ramieniu Lamberta, kiedy ten złapał za jego nadgarstek. Adam zrobił to zbyt mocno. Ratliff poczuł ból i spróbował wymusić na przyjacielu większą łagodność.

- Nie żartuj sobie z tego. A co, jeśli... Jeśli zaraziłem cię czymś, o czym nawet nie wiem, że mam? Dawno się nie badałem, a ty... Nie wybaczyłbym sobie, gdyby coś ci się stało z mojego powodu. Nie wybaczyłbym sobie, gdyby w ogóle coś ci się stało. - Poprawił się machinalnie poważnie patrząc w brązowe oczy blondyna.

Drugi mężczyzna nie wiedział, jak odpowiedzieć na to niedosłowne wyznanie miłości. Nie był do tego przyzwyczajony. Za bardzo się o mnie troszczysz. Czy to jest właśnie miłość? To całe... Pilnowanie mnie, nie pozwalanie na jakiekolwiek ryzyko. Nawet mój ból podczas seksu cię zmartwił. Ratliff'owi przestawała się podobać taka forma ponoć najpiękniejszego uczucia na świecie. Odszukiwał w niej niezdrową przesadę. Właśnie dlatego spróbował zbyć piosenkarza.

- Daj spokój. Mam uwierzyć, że masz HIV albo... Inne cholerstwo, jakąkolwiek bezsensowną nazwę nosi? Daj spokój. I wyluzuj się. Ja idę pod prysznic. - Zadecydował.

W jednej sekundzie wyplątał się z koca i pościeli. Od tych dwóch grubych warstw już po przebudzeniu zaczęło oblewać go gorąco mimo, że nie włączył grzejników od chwili powrotu do domu. Zapomniał, że nie ma na sobie przydługiej koszuli, która służyła mu za pidżamę, ale nie przeszkadzała mu nagość. Adam już widział mnie nagiego, więc z czym mam się kryć? Na palcach poszedł do drzwi, ale gdy je otworzył, usłyszał swoje imię.

- Och, co? - Spytał zniecierpliwiony i odwrócił się. Tym samym ukazał się Adamowi w pełnej krasie. Wokalista zmierzył go od stóp do głowy, zatrzymując wzrok na najgorętszych częściach ciała. Tommy zauważył to charakterystyczne spojrzenie i poczerwieniał od niego. Jesteś cholernym zboczeńcem, Adam.

- Nie miałem czasu wczoraj ci powiedzieć... - Zagadnął brunet rozkojarzonym tonem. - Jesteś cholernie seksowny. - Dokończył, a jego głos stał się podniecająca mrukliwy i ostry zarazem – wyzywający.

Tommy Joe przewrócił oczami i szybko znikł w korytarzu, czując, że zaraz spali się ze wstydu. Nie zamknął łazienki na klucz – za bardzo spieszył się pod prysznic. Miał nadzieję, że zimna woda ugasi na nowo rozpalone ciało. Już po kilku sekundach zmienił wodę z powrotem na ciepłą. Odkręcał powoli kurek, a woda stawała się coraz gorętsza. Niemal parzyła go w skórę. Niemal. Wyprostował się i odchyl głowę w stronę strumienia. Wziął gąbkę i nalał na nią obfitą ilość żelu, który pienił się w kontakcie z wodą i skórą. Tę pianę szybko zmywał gorący deszcz. Tom delektował się prysznicem, błądząc gąbką po swoim ciele. Miał mały problem z umyciem pleców. Mięśnie – jeszcze wczoraj zaciśnięte do granic możliwości – dzisiaj nie pozwalały na tak wymagający ruch, jak dosięgnięcie łopatek czy kręgosłupa. Cholera... Wszystko mnie boli, a najbardziej... Nie zdołał dosięgnąć swoich pleców, ale zawędrował niżej. Gąbka znalazła

się między pośladkami, a muzyk przypomniał sobie wspólne wspomnienia jego i Adama. Dotykał mnie tutaj. Dotykał i masował. Nie potrafiłbym tak jak on. Oparł się o zimną ścianę i zamknął oczy. Gąbka spadła na ceramiczną podłogę. A może... Spróbował. Zagłębił w sobie środkowy palec lewej ręki, rozluźniając uprzednio wszystkie mięśnie. Poczuł znajomy ból. W tym momencie usłyszał dźwięk uchylonych drzwi kabiny prysznicowej. Momentalnie otworzył oczy i oparł lewą dłoń o kabinę.

- Co ty tutaj robisz?! - Spytał z oburzeniem, ale tak naprawdę był przestraszony. Adam prawie nakrył go na bardzo niestosownej pieszczocie. Stał w drzwiach tak nagi jak go Pan Bóg stworzył i uśmiechał się szeroko. Tommy nie miał pojęcia, czy Lambert zdążył coś zauważyć. Mógł mieć tylko nadzieję, że nie.

- Jestem brudny. Też muszę się umyć. - Rzucił krótko i syknął głośno, gdy pierwsze krople gorącej wody ugodziły jego nieprzyzwyczajone ciało. Wszedł do środka i zasunął za sobą drzwi.

- Nie mogłeś zaczekać? - Muzyk patrzył na olbrzymie, umięśnione ciało, które powoli się do niego zbliżało. Zobaczył, że duże ręce sięgają ściany z płytek po obydwu stronach jego ciała, zamykając go w klatce, której były prętami. Brązowooki spojrzał wokaliście w twarz. Głębia oceanu w oczach Adama były spokojna, ale przebijała się przez nią nuta pożądania.

- Jestem bardzo niecierpliwy, kiedy chodzi o ciebie. - Zbliżał się, pokonując kolejne minimalne odległości. Jego dłonie znalazły się na biodrach Ratliffa, kiedy ten starał się zachować spokojny oddech.

Niższy z mężczyzn próbował ukryć emocje, jakie ujawniały się, kiedy brunet był blisko. Tekściarz zauważył to już jakiś czas temu: przyspieszony oddech, kiedy Adam zbliżał się tak, jak teraz; dziwny stres kumulujący się w brzuchu, kiedy jego przyjaciel mówił coś niestosownego, nieprzeznaczonego dla uszu zwykłego heteryka; zagłębianie się z pasją w pocałunkach, jakimi obdarowywali siebie nawzajem; a po wszystkim – po wszystkich czułościach i pieszczotach – nie potrafił wypuścić go z rąk.

W tym momencie blondyn przygarnął Adama do siebie. Odchylił głowę, przeczuwając następny ruch Lamberta, ale mężczyzna zaskoczył go mimo to – wysunął język z ust i solidnie polizał drobną szyję, wywołując ciche westchnienie ukochanego. Ponownie spojrzał na cudowne oblicze brązowookiego, ale nie uchwycił czekoladowego spojrzenia od razu. Powieki o długich czarnych rzęsach odkryły duże oczy dopiero po chwili. Uchylone usta mówiły o uległości Ratliffa. Ten jeden gest Adama sprawił, że tekściarz był gotów oddać się każdemu następnemu ruchowi Lamberta. Niezależnie od tego, jak bardzo zwalałby on z nóg.

- Już się nie boisz. - Spostrzegł uczestnik „Idola” i ujął w dłoń policzek blondwłosego. Ten wtulił się w nią, mrużąc oczy, ale potem opanował się i odpowiedział na stwierdzenie.

- Już nie. Zwalczyłeś to we mnie. - Przyznał szczerze Tommy i tym razem to on zbliżył się do bruneta. Wspiął się na palce, ciągle podtrzymując o kabinę, by móc szepnąć Adamowi na ucho. - A teraz spraw mi tę przyjemność... - Wyszeptał zmysłowo i przygryzł płatek ucha piosenkarza. Niebieskookiego przeszedł elektryzujący dreszcz podniecenia. Nie mógł doczekać się końca wiadomości. - ...i umyj mi plecy.

Co!? Adam wrzasnął w duchu. Nie tego się spodziewał. Tommy nigdy by się z nim tak nie droczył. Teraz robił to: perfidnym uśmiechem potwierdzał swoją prośbę; spojrzeniem rozkazywał brunetowi schylić się po gąbkę, która leżała u ich stóp. Mężczyzna zrobił to z wielkim wysiłkiem. Niebieskie oczy w skłonie rejestrowały poszczególne fragmenty ciała Ratliffa, które znajdowały się kilka centymetrów od jego nosa: drobną twarz; długą szyję; tors z zarysowanymi żebrami i płaski brzuch z kształtem pępkiem; podbrzusze... Adam zaklął w duchu, widząc dorodne przyrodzenie. W tym momencie było ono w stanie w spoczynku. Jednym ruchem mógłbym cię pobudzić. Jeden gest wystarczyłby, by twój penis wzrósł i stanął na baczność. Jeden niegrzeczny uczynek. ...szczupłe nogi i nieduże stopy. Podniósł niebieską gąbkę i nalał na nią odpowiedni płyn, by zaczęła się pienić.

W tym czasie Tommy odwrócił się do ściany i oparł o nią ręce, by było mu najwygodniej. Adam zarejestrował ten widok. Gdyby gapił się trochę dłużej, wylałby na gąbkę całą zawartość buteleczki chociaż wystarczyło parę kropel. Blondyn prowokował. Świadomie czy nieświadomie – eksponował swój kształt tyłek wypinając go lekko w stronę Lamberta. Brunet spróbował to zignorować. Pocierał plecy Ratliffa raz łagodniej, drugi raz bardziej brutalnie. Zmierzał ku dołowi kręgosłupa, aż zabłądził w okolice pośladków. Poczuł stres w swoim ciele, jakby robił coś niedozwolonego, zakazanego. Tommy Joe wyczuł tę niepewność jednak nie robił nic, by zapobiec tej zwykłej czynności, która była jednocześnie pieszczotą. Dłoń bruneta skierowała się na biodro, a potem w okolice podbrzusza Ratliffa. Jednocześnie Adam przysunął się, stykając swą męskość z drobnymi pośladkami. W tej chwili w blondynie skumulował się stres, ale nie był to strach; obawa przed dotykiem mężczyzny – ciało Tommy'ego rozpaliła od środka adrenalina, a on sam musiał zdecydować, czy ugasić ten pożar nim będzie za późno, czy pozwolić małej iskierce zapłonąć i objąć ciało i umysł.

- Miałeś umyć mi plecy. - Zwrócił Lambertowi uwagę. Tylko na taką obronę było go stać.

- Zrobiłem to. Przyszła pora, by zająć się innymi fragmentami ciała, nie uważasz? - Rzekł wesoło, po czym ucałował wątłą szyję ukochanego. Ten odchylił głowę, przyjmując pieszczotę. Uśmiechał się szczerze, a potem odwrócił, chowając ręce za plecami. Adam wyglądał na nienasyconego – ogień trawił go od środka; prowokował tylko do jednej rzeczy, ale Ratliff miał inne plany.

- Nie. - Odpowiedział zalotnie. Przedtem namacał kurek z gorącą wodą, a w tym momencie go zakręcił. Ze słuchawki prysnęła lodowato zimna woda. Blondyn był na nią przygotowany, Adam się jej nie spodziewał.

- Och! Tommy! - Pisnął, cofając się do drzwi kabiny. Otworzył je gwałtownie i opuścił zaparowane pomieszczenie w jednej sekundzie. - Czemu to zrobiłeś? - Spytał z oburzeniem i wziął ręcznik, zamierzając się dokładnie wytrzeć.

Tommy Joe podążył za nim, głośno się śmiejąc. Stanął na ręczniku, by nie mieć kontaktu z chłodnymi płytkami, ale nie zrobił tego, co Adam. Po prostu stał z zamkniętymi oczami, napawając się chwilą.

- Chciałem cię wykurzyć spod prysznica. Ale nie sądziłem, że zimna woda może ostudzić twój zapał. - Zakpił. Wyczuł, że Adam się do niego zbliża. Wyciągnął rękę naprzód, a jego dłoń zetknęła się z nagim, wysuszonym już torsem. - Poczekaj jeszcze chwileczkę. - Poprosił szeptem.

- Na co mam czekać?

- Zawsze, kiedy jestem mokry, lubię postać parę minut w bezruchu. Zamykam oczy i wtedy czuję, jak krople wody spływają po moim ciele. Łaskoczą mnie. To bardzo przyjemne. - Wytłumaczył.

Adam obserwował go, susząc sobie włosy. W pewnej chwili przestał. Subtelny uśmiech przylepiony do twarzy Ratliffa prowokował go do pocałunku, chociaż mógł to sobie wmówić. Jesteś fascynujący. Piosenkarz podszedł do drobnego ciała. Z torsu muzyka faktycznie spływała woda. Niebieskie oczy śledziły ścieżki pojedynczych kropli, które łączyły się większe, by móc spłynąć w szybszym tempie. Dotknął jednego z takich połączeń i sam wyznaczył opuszkiem palca drogę bezbarwnej kropli. Uśmiech gitarzysty rozszerzył się pod wpływem tego gestu.

- Żadna, nawet najzimniejsza kropla wody, nie jest w stanie mnie ostudzić. Zawsze będę cię pragnął.

- Mówisz takie rzeczy, a ja nie wiem, co odpowiedzieć. Wiesz, że ja nie... - Przy ostatnim zdaniu zamilkł. To Adam zamknął usta, kładąc na nich palec. Zaraz potem okrył go dużym ręcznikiem, w który wsiąkały nawet najmniejsze krople wody.

- Nie musisz. Zamiast tego powiedz mi, co chcesz dzisiaj robić. Sam najchętniej zamknąłbym się z tobą w sypialni, ale ten jeden raz pozwolę ci wybierać. - Kiedy Tommy Joe zaczął sam się wycierać, Adam poprawił sobie własny ręcznik okręcony wokół pasa. Następnie wziął do rąk szczoteczkę i pastę, zamierzając odbyć poranną toaletę.

Gitarzysta zamyślił na dłuższy moment. Propozycja skorzystania z sypialni była kusząca, ale jego ciało musiało odpocząć od Adama. Rozważał kilka opcji. Nie lubił siedzieć w domu, który kojarzył mu się z melancholią. Choć na dworze panowała zima, która w Kalifornii objawiała zmienne nastroje, chciał ją poczuć. Chłodne zimowe powietrze i do tego coś szalonego. Może jakiś klub? Nie pamiętał już, kiedy ostatnio odwiedzał miejscowe dyskoteki. Najczęściej bawił się w Los Angeles – koledzy z zespołu skutecznie zmuszali go do takich wyjść, jednak zawsze spełniał tam tylko rolę przyzwoitki. Może nadszedł już czas to zmienić? Nie sądził, by tkwiła w nim dusza imprezowicza, ale chciał się o tym przekonać na własne oczy. O tym, że Adam jest dobrym tancerzem, już wiedział. Ten fakt pomógł mu w podjęciu decyzji. Najwyższy czas się rozruszać, zabawić. Tommy Joe Ratliff – król parkietu? Czemu nie...? Spojrzał na Adama, który zauważył go w lustrzanym odbiciu. Spojrzenie blondyna mówiło samo za siebie: w jego głowie już tworzył się niecny plan.